KS. FRANCISZEK BOROWIEC

Pierwsi księża rzymskokatoliccy w Łabowej pracowali w trudnych warunkach, w Łabowej mieszkała niewielka grupa Polaków, którzy należeli do parafii rzymskokatolickiej w Nawojowej oddalonej ok. 10 km od Łabowej. Teren Łabowej zamieszkiwali w większości Łemkowie wyznania greckokatolickiego, którzy mieli swoją parafię i okazałą cerkiew. Dopiero w latach 30-tych XX wieku wybudowano w Łabowej skromny drewniany kościół, msze święte sprawowane były w nim od 1933r. Poświecenie kościoła odbyło się 17 grudnia 1933r. (ks. Stanisław Kruczek, proboszcz nawojowski z upoważnienia biskupa), a konsekracja (uroczyste poświecenie) zostało dokonane przez biskupa ks. dra Franciszka Lisowskiego 20 października 1935r. Opiekę duszpasterską sprawowali księża z Nawojowej. Placówkę parafialną zorganizowano od 1937 i utworzono rektorat. Najwcześniejsza księga parafialna Liber natorum/ Księga urodzeń była prowadzona od 1935r. Księga zawieranych małżeństw/ Liber copulatorum natomiast od 1937r. Pierwszy zanotowany ślub pod datą 25 lipca 1937r. zawarty został miedzy Nosalem Adolfem i Zofią Dobosz. Księgi zgonów/Liber mortuorum prowadzone były od 1936r. Pierwszy wpis pochodzi z 7 lipca 1936r., kiedy zmarła Paulina Jopek l. 22. Drugi zanotowany pogrzeb odbył się 23 listopada 1936r., kiedy zmarł Kazimierz Czerwiński magister schole in Labowa ur. w Sądowej Wiszni w 1861r. Pochowany został jednak na cmentarzu łemkowskim.

Pierwszym księdzem, który mieszkał w Łabowej był ks. Stanisław Nowakowski (1905-1978) pełniący obowiązki rektora. Mieszkał w domu Łemka Iwana Wisłockiego, gdyż nie było jeszcze plebanii. Żył w trudnych warunkach materialnych i duchowych. W Łabowej przebywał od 1935-36. Wytyczono w tym czasie miejsce pod nowy cmentarz rzymsko-katolicki. Niejaki Johannes Myczko (Mićko) urodzony w Lesku został pochowany 26 grudnia 1935r. z adnotacją w księgach parafialnych w Nawojowej, że na nowym cmentarzu w Łabowej. Zapisy w Księdze zgonów w Łabowej na początku 1936r. nie dostarczają informacji, na którym cmentarzu zmarły został pochowany. Przykładem jest nauczyciel Czerwiński, o którym mowa wyżej, został pochowany na cmentarzu łemkowskim (nagrobek zachował się, jest o nim mowa w artykule Ocalić od zapomnienia cz. 1). Stąd wniosek, że wybór cmentarza był prawdopodobnie wyborem rodziny.

 Podpis ks.Nowakowskiego jako rektora kościoła z roku 1937 (Księga ślubów Parafii Rzymskokatolickiej w Łabowej).

Podpis ks. Nowakowskiego jako wikariusza w Łabowej (Księga chrztów Parafii Rzymskokatolickiej w Łabowej za rok)

 Od 1938 do 4 września 1946r. posługę pełnił ks. Franciszek Borowiec (1906 -1977),  wikary w Nawojowej od 1930, rektor kościoła w Łabowej od 1937, proboszcz od początków 1939 do września 1946r.  Do czasu wybudowania plebanii mieszkał u Łemka Prokopa Wyszowskiego noszącego przezwisko Tyrła). Parafię personalną utworzono 15 lutego 1939r. Została w ten sposób wyodrębniona z terenu, na którym działał kościół greckokatolicki. Ks. Borowiec był zatem pierwszym proboszczem w Łabowej. W księgach parafialnych podpisuje się jako rektor, potem proboszcz w Łabowej. Tu spędził ciężkie lata wojny. Niewielu wiernych przychodziło wówczas do kościoła, rabowano księdzu żywność, zastraszano. Za jego bytności wybudowany został budynek plebanii głównie dzięki staraniom ks. Stanisława Kruczka, proboszcza z Nawojowej. Hrabia Adam Stadnicki z Nawojowej ofiarował plac pod budowę, cegielnia z Zawady 2 tys. sztuk cegły. Budynek służył za plebanię do lat  90-tych XX wieku. Ks. Borowiec po wyjeździe z  Łabowej był proboszczem w Chomranicach (1946), potem w Lipinkach (1951-1968), został na parafii w Lipinkach jako emeryt – rezydent od 1968, zmarł w 1977, pochowany na cmentarzu w Lipinkach. Pozostawił po sobie pamięć człowieka pobożnego, pracowitego i oczytanego. Zajmował się restaurowaniem kościoła w Lipinkach, troszczył się o cerkwie w Rozdzielu i Bednarce. Był czcicielem cudownej figury Matki Boskiej Lipińskiej.

Księdzu proboszczowi z Łabowej dziękuję  za udostępnienie ksiąg parafialnych.