Cz. 9

Kapłani pracujący w parafii Łabowa

Lista rektorów i proboszczów parafii Łabowa:

  1. Stanisław Nowakowski (1905-1978), rektor kościoła w latach 1935-1937,
  2. Franciszek Borowiec (1905-1984), wikariusz eksponowany w latach 1937-1946,
  3. Jan Sobota (1913-1983), rektor kościoła w latach 1946-1951, proboszcz w latach 1951-1972,
  4. Józef Góra (ur. 1932), proboszcz 1972-1991,
  5. Władysław Mikulski, proboszcz 1991-1993,
  6. dr Władysław Przybyś (1951-2015), proboszcz 1993-1999,
  7. Piotr Pawlina, proboszcz 1999-2005,
  8. Andrzej Fik, proboszcz od 1 stycznia 2006 do nadal.

***

Lista wikariuszy parafii Łabowa:

  1. Jan Szczypta (1935-1974), wikariusz w latach 1963-1965,
  2. Zdzisław Sąsiadek (1935-2019), wikariusz w latach 1965-1969,
  3. Mieczysław Czekaj (1938-2016), wikariusz w latach 1969-1971,
  4. Jan Fryzowicz (1939-1989), wikariusz w latach 1971-1972,
  5. Stanisław Pawłowski, wikariusz w latach 1999-2001,
  6. Janusz Skrzypek (1965-2017), wikariusz w latach 2001-2002,
  7. Czesław Bachula, wikariusz w latach 2002-2005,
  8. Grzegorz Lubecki, wikariusz w latach 2005-2010,
  9. Kamil Wróbel, wikariusz w latach 2010-2013,
  10. Piotr Kiełbasa, wikariusz w latach 2013-2016,
  11. Rafał Więcław, wikariusz od 3 września 2016

Biografie zmarłych kapłanów pracujących w parafii Łabowa

ks. Jan Szczypta (1935-1974), syn Józefa i Józefy Piotrowskiej. Urodził się w Woli Baranowskiej i tam zmarł. Uczęszczał do szkoły podstawowej w Woli Baranowskiej, a do gimnazjum w Baranowie Sandomierskim i w Mielcu. Studia teologiczne ukończył w Tarnowie i otrzymał święcenia kapłańskie w 1958 roku z rąk bpa Karola Pękali.

Od 19 stycznia 1959 pracował jako wikary w Jodłowej, w latach 1963-1965 w Łabowej, od 1 sierpnia 1965 w Łęgu Tarnowskim, od 27 lipca 1968 w Łużnej, od 16 czerwca 1969 w Borzęcinie Górnym, od 17 czerwca 1972 został wikarym eksponowanym w Burzynie, będąc pierwszym duszpasterzem, który tutaj zamieszkał. Niebawem zachorował na nerki. W styczniu 1973 otrzymał urlop zdrowotny. Leczył się i przebywał zazwyczaj w domu rodzinnym. Zmarł młodo 11 listopada 1974 roku w drodze do szpitala. Pochowany w Woli Baranowskiej. Odznaczony tytułem honorowy EC (expositorum canonicale) 26 sierpnia 1974 roku upoważniającym do używania tytułu kanonika. W Łabowej zyskał sobie przychylność parafian, a zwłaszcza młodzieży, miłym obejściem i robieniem fotografii.

Jan Sobota (1913-1983), ur. w Kolbuszowej Górnej, syn Ignacego i Henryki Laśniowskiej. Gimnazjum oraz studia teologiczne ukończył w Tarnowie, wyśw. 1939 przez bpa ks. Edwarda Komara. Posługę duszpasterską rozpoczął od wikariatu w Dębnie w 1939 r. oraz w Polnej od 1943 r. W 1946 r. objął rektorat kościoła w Łabowej, a po utworzeniu parafii w 1951 r. został jej proboszczem. W Łabowej pracował przez 26 lat. W 1972 r. został zwolniony z obowiązków proboszcza. Po wyjeździe z Łabowej rezydował w Bochni. Był członkiem Zrzeszenia Księży „Caritas”. Zmarł nagle 12 września 1983 r. Pochowany w Bochni. Matka Henryka Sobota (1886-1952) spoczywa na cmentarzu w Łabowej.

Wycieczka z księdzem Fryzowiczem, Jasna Góra 1972 roku

Ks. Jan Fryzowicz, I Komunia Stefana Barana, 1972 rok. Zbiory Stefana Barana

Ks. Jan Fryzowicz, 1972

Ks. Jan Fryzowicz (1939-1992), ur. w Gostwicy w parafii Podegrodzie. Wyśw. 1963 r. Jako wikary pracował w parafiach: Podgórska Wola 1965-1968, Tęgoborze 1968-1971, Łabowa 1971-1972, Łososina Górna 1972-1976. Na urzędzie proboszcza był w Kaninie w latach 1976-1989, gdzie wybudował nową kaplicę na cmentarzu, a następnie w Cikowicach w latach 1989-1992. Zmarł 21 lipca 1992 w Cikowicach i tam został pochowany na cmentarzu parafialnym.

 

Ks. dr Władysław Przybyś (1951-2015), urodził się 4 grudnia 1951 roku w Rzezawie. Egzamin dojrzałości złożył w Bochni. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Jerzego Ablewicza w dniu 6 czerwca 1976 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: Przecław, Ostrowy Tuszowskie, Krynica-Zdrój w parafii św. Antoniego, Gorlice w parafii Narodzenia NMP, Dobra i Łęg Tarnowski. W roku 1984 uzyskał stopień naukowy doktora teologii. W latach 1986-1987 pracował w diecezji gorzowskiej, gdzie był wykładowcą Pisma Świętego Starego Testamentu w tamtejszym Wyższym Seminarium Duchownym. W latach 1993-1999 pełnił urząd proboszcza parafii Łabowa (wybudował nową plebanię), w latach 1999-2009 urząd proboszcza parafii Czchów, a w latach 2009-2010 urząd proboszcza parafii Wola Przemykowska. Ponadto sprawował obowiązki członka Diecezjalnej Komisji Kaznodziejskiej, notariusza dekanatu Czchów, dekanalnego duszpasterza trzeźwości w dekanacie Czchów i dekanalnego ojca duchownego w dekanacie Radłów. Po złożeniu rezygnacji z urzędu proboszcza zamieszkał w 2010 roku jako rezydent na terenie parafii Piątkowa. Zmarł w sanatorium w Busku Zdroju. Pochowany na cmentarzu parafialnym w rodzinnej Rzezawie.

Ks. mgr lic. Janusz Skrzypek (1965-2015), urodził się 16 kwietnia 1965 roku w Mielcu. Egzamin dojrzałości złożył w Mielcu. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa tarnowskiego ks. Józefa Życińskiego 25 maja 1991 roku. Jako wikariusz pracował w następujących parafiach: Okulice 1991-1994, Lubcza 1994-1999, Nieczajna 1999-2001, Łabowa (2001-2002), Gnojnik 2002-2006 i Wola Rzędzińska 2006-2010. W latach 2010 -2015 pełnił urząd najpierw administratora, a następnie proboszcza parafii św. Józefa Oblubieńca NMP w Skrzyszowie koło Dębicy. Ponadto sprawował obowiązki dekanalnego referenta misyjnego w dekanacie Pustków – Osiedle. Od sierpnia 2015 roku pełnił urząd proboszcza parafii Gosprzydowa. Zmarł w szpitalu w Krakowie. Pochowany został na cmentarzu komunalnym w Mielcu. Ks. Janusz Skrzypek urodził się 16 kwietnia 1965 roku w Mielcu.

ks. Mieczysław Czekaj (1938-2016), prałat, kanonik Kapituły Bocheńskiej, restaurator sztuki cerkiewnej, społecznik. Urodził się 1 stycznia 1938 roku w Kurowie. Pochodził z parafii św. Mikołaja w Bochni. Egzamin dojrzałości złożył w 1956 roku w Bochni. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Jerzego Ablewicza w dniu 24 czerwca 1962 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: Nawojowa, Okulice, Ochotnica Górna (1966-1967) i Łabowa (1967-1969). W latach 1969-1973 pełnił urząd rektora kościoła w Maciejowej, później był proboszczem lub rektorem kościołów w parafiach: Zbyszyce (1973-1979), Czyrna (1979-1983), Banica (1983-1986), Milik (1986-1988), Leluchów (1988-1989, rektor kościoła), Brunary (1989-1990), Dubne i Leluchów (rektor 1990-1993, 1994-1995), Siedliska koło Bobowej (rektor 1993-1994), Wojnicz (rektor, 1994-1995), Dzierżaniny (1996-1999), Bogusza (rektor 1999-2011, od 2011 rezydent). Od 2014 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów im. św. Józefa przy ul. Pszennej w Tarnowie. W roku 2003 został obdarzony godnością kanonika gremialnego Kapituły Kolegiackiej w Bochni. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Boguszy.

W 1985 r. otrzymał nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki za remont cerkwi w Banicy. W uznaniu zasług dla regionu wybrano go Sądeczaninem Roku 2000, a w 2004 r. został laureatem Nagrody Województwa Małopolskiego im. Mariana Korneckiego. Ks. Mieczysław Czekaj był człowiekiem wielkich dokonań i niezwykłej skromności. Według Jego przekonania na szacunek, pomoc i konserwację zasługuje każde dzieło sztuki. Pisał i drukował artykuły poświęcone sztuce cerkiewnej. Opiekę nad świątyniami traktował jako formę modlitwy. Od młodości towarzyszył mu dar umiłowania piękna.

Ocalił wiele znakomitych dzieł sztuki kościelnej. Całe swoje pracowite życie poświecił na remontowanie, budowanie, odnawianie, przywracanie świetności cerkwiom, kościołom, plebaniom, ikonostasom, ołtarzom, ikonom. Przeprowadził szereg prac konserwatorskich przywracających dawną świetność architekturze i wyposażeniu powierzonych sobie świątyń. Dbał o zachowanie oryginalności i autentyczności budowli, wierności tradycji, w której powstały, a także o merytoryczną poprawność przeprowadzanych zabiegów renowacyjnych. Dzięki swej wielkiej wiedzy z dziedziny historii sztuki i ogromnej determinacji zyskał zrozumienie i pomoc ze strony społeczności lokalnych, które dziś otaczają świątynie szacunkiem i materialną troską. Do jego dokonań należą, m.in. prace w świątyniach następujących miejscowości: Andrzejówka, Banica, Bieliczna, Bogusza, Milik, Brunary Wyżne, Czyrna, Dubne, Dzierżaniny, Izby, Leluchów, Maciejowa, Zbyszyce. Pomagał w wyposażeniu cerkwi greckokatolickiej w Łabowej po jej remoncie w 1992 r. Brał udział w uroczystości poświęcenia świątyni przez ks. bpa Józefa Gucwę 11 października 1992 r.

Ks. Jan Sobota, Edward Oleksy, ks. Zdzisław Sąsiadek

Ks. Zdzisław Sąsiadek (1935-2019), urodził się w Zawadzie koło Dębicy. Egzamin dojrzałości złożył w Leżajsku. Wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Karola Pękali w 1958 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: Łososina Górna, Skrzydlna, Łabowa (1965-1969) i Wietrzychowice. W latach 1969-2005 pełnił urząd najpierw wikariusza ekonoma, a następnie proboszcza parafii Bukowiec w gminie Korzenna. Po złożeniu urzędu proboszcza zamieszkał w parafii Krzeczów koło Bochni w charakterze rezydenta. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Krzeczowie. „Pamiętajcie o mnie” – to były ostatnie słowa, jakie wypowiedział ks. Sąsiadek.

Tekst: Celina Cempa©

Foto: ks. Jan Szczypta (ks. Adam Nowak, Słownik kapłanów Diecezji Tarnowskiej, t 4. s. 128); ks. Janusz Skrzypek (www.gosprzydowa.pl), ks. Jan Sobota (Archiwum Autorki), ks. Mieczysław Czekaj (Kazimierz Ogorzałek), ks. Władysław Przybyś, ks. Zdzisław Sąsiadek (www.tarnow.gosc.pl), fotografia kościoła (Archiwum Autorki)


0 komentarzy

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

trzy − 2 =