Spośród zgromadzonych na wystawie ŁABOWA DAWNIEJ I DZIŚ czterystu fotografii każda z nich zapisała i przechowuje pewną opowieść. O jednej fotografii opowiedziała pani Ewa Ćwiklińska z Łabowca. Pani Ewa przekazała stare rodzinne fotografie na wystawę Klubu Przyjaciół Starej Fotografii. Przywołują postać jej ojca Adama Matyjewicza (1898-1944) zamordowanego przez Niemców.
Teren cmentarza zajmuje działki o dwóch numerach ewidencyjnych: 623/1 – i 38 arów oraz 623/3 – 18 arów. Działki rozdziela od siebie droga o powierzchni 8 arów prowadząca do pól położonych powyżej. Z ustnych przekazów wynika, że przed wojną groby znajdowały się na obydwu działkach. Obecnie nagrobki znajdują się wyłącznie na działce 623/1.
W 1800r. Franciszek Stadnicki nabył Łabową od Izabeli Lubomirskiej za 54 tys. florenów. W tym samym roku wydał przywileje dla Żydów w Lubomierzu (centrum Łabowej) na budowę murowanego domu, browaru nad rzeką Kamienicą, palenie wódki i prowadzenie handlu. Przywileje te otrzymał Wolf Hochhauser i jego synowie Jozafat i Mojżesz .
Dla uczczenia 200-rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja Gminny Ośrodek Kultury w Łabowej rozpoczął wydawanie Gazety Łabowskiej. Gazeta wydawana była z różną częstotliwością. GŁ wystartowała w czasie przemian technicznych, dopiero rozpoczynała się doba komputeryzacji i redakcja borykała się z problemami głównie natury technicznej oraz finansowej.
Kapliczka Polańskich stoi obecnie przy drodze krajowej w Maciejowej. Ufundowana przez rodzinę Polańskich, sołtysów w Łabowej od pocz. XIX w. Dom Polańskich stał po drugiej stronie drogi. Protoplastą łabowskiej linii Polańskich był syn sołtysa z Polan Michał Polański, który ożenił się w Łabowej z dziedziczką sołtystwa Pelagią Łabowską.
ks. Franciszek Borowiec (1906-1984), ur. 29.09.1906 w Buczkowie, wyśw. 1933 r., przybył do Łabowej w1937 r. przeniesiony z Dębna. W parafii Łabowa był wikariuszem eksponowanym od 1 sierpnia 1937 do 1946. Wraz z powstaniem parafii personalnej w 1939 roku, został jej pierwszym proboszczem. Do czasu wybudowania nowej plebanii mieszkał w domu Łemka Prokopa Wyszowskiego.
Dwa zdjęcia rodziny Chruszczów, która mieszkała w Łabowej i wyjechała na Ukrainę w 1945 r. W tle zdjęć widać charakterystyczny chruściany płotek między posesją Kulandów i Chruszczów oraz fragment zbocza góry (dzisiaj okolice nad Spółdzielnią Produkcyjną). Zdjęcia wykonane zostały w 1942 r.
Zdjęcie przedstawia jedno wydarzenie z października 1942r. Tłem jest fragment centrum wsi z żydowskimi domami. Od prawej strony widać karczmę Freyów, następnie dom Szlamki, potem dom rabina Millera i Bermana. Na zdjęciu widoczny jest kondukt pogrzebowy Nikity Kozioła zmarłego na czerwonkę. Pochowany został na cmentarzu łemkowskim.
Obecny cmentarz łemkowski położony jest na wschód od cerkwi w odległości około 100 metrów. Zajmuje powierzchnię 0,89 ha. Założony był po wybudowaniu kamiennej cerkwi w 1784r. przez parocha Bazylego Wisłockiego. Cmentarz wyraźnie dzieli się na część starą i nową. W starej zachowały się nagrobki wykonane z kamienia, mogiły ziemne zapadły się szybko.
Łabowa to spora wieś leżąca w dolinie Kamienicy Nawojowskiej w Beskidzie Sądeckim i Niskim (30% powierzchni gminy w Beskidzie Niskim). Położona jest w obszarze zabudowanym na wysokości 450-560 m n.p.m. Znana jest w Polsce ze schroniska na Hali Łabowskiej (1061 m n.p.m.). Historia wsi sięga początków XV wieku.